سنت تئاتری منوشکین همان سنت تئاتری ویلار، برشت و هگل است که میگوید تئاتر باید با جامعه در پیوند کامل باشد. منوشکین بر اساس نظم و روحیه جمعگرایی که در گروه خود حاکم کرده است در تمام اجراها از ابتدا تا انتها در سالن نمایش حضور دارد. این کارگردان هیچ وقت در اتاق خود نمی نشیند تا نقشها را از روی کاغذ تقسیم کند. او هیچ وقت تکلیف ساخت شخصیتهای مختلف را به بازیگرانش تحمیل نمی کند، بلکه معتقد است خود آنها باید موقعیت، حالت و احساس شخصیتها را کشف و اجرا کنند. بریژیت رمر میگوید آریان منوشکین مثل پیتر بروک کارگردان انگلیسی اعضای گروهش را مثل فرقههای سری، به خلوتگزینی و دوری از دیگران دعوت میکند تا دور هم بنشینند و در ارتباط با خودشان و یکدیگر، نمایش را شکل بدهند و هر وقت احساس کردند زمانش فرا رسیده است مخاطبان را به تماشای اجرای خود فرابخوانند. بازیگران گروه میگویند منوشکین سازماندهنده و محرک اصلی اعضای گروه است و او است که همه چیز را هماهنگ میکند و همه را به کار وا میدارد.